مجری: این چیه میخوای بفروشی؟

فامیل: اون درِ ماسته

مجری: درِ ماسته!؟

فامیل: بَرَ، چشتونو گرفته؟

مجری: کی درِ ماست میخره آخه؟

فامیل: اونایی که با عجره ناهار میخورن بعد در ماستشونو بر میدارن میندازن سطر آشغار،

اونا برای اینکه اگه نصف ماستشون ز...یاد مونده باشه کپک نزنه، این دَرو میخرن

میزارن روش که از آفت جوروگیری بشه.

مجری: حالا این چند هست؟

فامیل: خریداری شما؟ میخوای؟

مجری: مثلاً

فامیل: باید زنگ بزنم بپرسم

مجری: به کی زنگ بزنی!؟

فامیل: زنگ بزنم ببینم اَران چند شده، تو همین ثانیه، چون ثانیه به ثانیه داره میره بارا.

مجری: در ماسته این!

فامیل: آقا من اینو به شما بفروشم خودم نمیتونم بخرم . . .

فـامیـلِ دور: آقـای مجـری من با زوری که در ایـن خــر میبینـم افـق های روشنـی در برابـر

خـودم میبینـم.

جیــگر: مـن خــر نیستـــم

مـن خــر نیستـــم

مـن خــر نـیستــــم

فـامیـلِ دور: ببـخشیـد جسـارت کـردم,شمـا عقـابی,پـروانه ای,

مـن خـرم که با تـو توی ایـن خـونه مـونـدم.

به قول فامیل دور : شادمانی همه جا پشت در است ، در گشودن هنر است.